طراحی و پیاده سازی یک سیستم بافت آگاه واقعیت افزوده

واقعیت‌افزوده ترکیبی از دید واقعی با محتوای مجازی در زمان آنی است که رابطی جهت بهبود درک کاربر با دنیای واقعی و تعامل با آن است. استفاده گسترده از دستگاه‌های تلفن هوشمند مجهز به حسگرهای مختلف مانند GPS، ژیروسکوپ، دوربین و همچنین دسترسی گوناگون به شبکه‌های بی‌سیم با سرعت‌بالا، سرویس‌های واقعیت‌ افزوده را در سال‌های اخیر به‌طور فزاینده‌ای محبوب کرده است. با افزایش اطلاعات در واقعیت‌افزوده، ارائه‌ی همزمان همه‌ی اطلاعات  نه‌تنها سودمندی و خوانایی این اطلاعات را کاهش داده بلکه جزییات و نحوه ارائه آن ‌هم باید تابع شرایط باشد.  برای غلبه بر این منگاره، ترکیب واقعیت‌افزوده با بافت‌آگاهی را ارائه داده‌ایم. بنابراین در تحقیق حاضر با توجه به بافت‌های کاربر، نحوه ارائه واقعیت‌افزوده تغییر می‌کند. بعد از مروری بر انواع روش‌های پیاده‌سازی، ردیابی و چارچوب‌های واقعیت‌ افزوده به بررسی چارچوب واقعیت‌افزوده بافت ‌آگاه و نحوه‌ی ترکیب مؤلفه‌های بافت ‌آگاهی و واقعیت ‌افزوده پرداخته می‌شود. برای پیاده‌سازی نمایش اطلاعات موضوعی مرتبط با زمین‌لرزه ترکیبی ازبافت‌آگاهی و واقعیت‌افزوده مورد استفاده‌ قرار گرفته است. در تحقیق حاضر سه بافت فاصله، جهت و زمان برای ارائه اطلاعات در واقعیت‌افزوده مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور پس از پهنه‌بندی آسیب‌پذیری ناشی از زمین‌لرزه در تهران، مجتمع تجاری دنیای نور به‌عنوان مطالعه‌ی موردی انتخاب گردید و نحوه‌ی ارائه‌ی اطلاعات با توجه به سه بافت در نظر گرفته‌ شده برای مکان موردنظرانجام شد. برای ارزیابی سیستم ارائه‌شده، ترکیب واقعیت‌افزوده و بافت‌آگاهی را با سیستم واقعیت‌افزوده به‌تنهایی مقایسه می‌کنیم. نتایج حاصل از ارزیابی نشان می‌دهد، ترکیب سیستم‌های واقعیت ‌افزوده و بافت‌آگاه می‌تواند اطلاعات مفیدتر را با توجه به بافت کاربر نمایش دهد درحالی‌که نحوه‌ی ارائه‌ی اطلاعات در واقعیت ‌افزوده به‌ صورت یکنواخت است و هیچ پویایی در تغییر اطلاعات نمایشی ندارد.